Kamienica przy placu Szczepańskim nr 2 powstała w 1908 roku jako inwestycja krakowskiego przedsiębiorcy Jana Wolnego, w której pierwotnie mieściła się parafia wyburzonego sto lat wcześniej kościoła pw. Św. Szczepana.
Ciekawym elementem budynku była i jest przeszklona weranda, która wykorzystywana była jako szklarnia oraz pełniła także funkcję pracowni artystycznej, w której pracował malarz Alojzy Siwecki.
Kamienica Jana Wolnego stanowi odzwierciedlenie narastającej mody na witraże w Krakowie czasów Młodej Polski. W budynku zachowało się pięć dużych kompozycji, które powstawały równolegle z budową domu.
Pierwsza z nich znajduje się nad wejściem do bramy i poświęcona jest patronowi miejsca, Świętemu Szczepanowi. W linii górnej wstęgi umieszczono ozdobny napis: „TU STAŁ NIEGDYŚ DOM PARAFII”. Jego uzupełnieniem był napis w bordiurze: „KOŚCIOŁA ŚW. SZCZEPANA RP. 1909”.W 1989 roku witraże zostały poddane gruntownej konserwacji. Nie zachowały się sygnatury co obecnie utrudnia ustalenie autorstwa oryginałów. Zespół witraży w kamienicy Jana Wolnego to ważny przykład całościowego podejścia do kwestii dekoracji wnętrza architektonicznego w Krakowie początku XX wieku.
Jan Wolny zrobił w Krakowie błyskotliwą karierę. Na początku lat dwudziestych Jan Wolny stanął na czele Zjednoczenia Mieszczańskiego, organizacji zrzeszającej krakowskich rzemieślników i przedsiębiorców. Równocześnie był on jednym z założycieli Banku Spółdzielczego dla rzemiosła, przemysłu, handlu i rolnictwa.
W 1929 roku został wybrany na stanowisko Prezydenta nowoutworzonej Izby Rzemieślniczej w Krakowie. Wielki Kryzys, który dotarł do Polski okazał się być niszczycielski dla rzemiosła i drobnego przemysłu. Wydarzenia te odbiły się na zdrowiu przedsiębiorcy, który zmarł na zawał serca w 1936 roku. Po jego śmierci firmę prowadziła dalej jego żona Natalia oraz ich syn Jerzy Jan.
Kamienica przy placu Szczepańskim nr 2 w trakcie wojny została zajęta przez Niemców. Po wojnie służyła jako zaplecze Starego Teatru, co ma miejsce do dnia dzisiejszego bowiem pierwsze piętro kamienicy nadal użytkowane jest przez Teatr.
Jerzy Jan Wolny związał się po wojnie z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie uczył chemii. Natalia Wolna zmarła w 1966 roku w Krakowie. Do dnia dzisiejszego kamienica pozostaje w rękach spadkobierców. Historia rodzimy Wolnych to wyjątkowe świadectwo zmian społecznych i gospodarczych Krakowa początku XX wieku. Mały i stosunkowo ubogi Kraków stanął wówczas przed szansą szybkiego rozwoju którego efektem są budynki takie jak reprezentacyjna kamienica przy placu Szczepańskim nr 2.
W 2011 roku elewacja budynku przeszła gruntowną renowację, którą zrealizowano dzięki wsparciu gminy Kraków.
Dwa lata później wymieniono również pokrycie dachowe. Prace konserwatorskie uzyskały wsparcie Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa.